Piemont

Piemont jest jednym z bardziej słynnych i zarazem różnorodnych regionów winiarskich. Większość koneserów wina, kiedy myśli o Barolo i Barbaresco mówią Piemont. Nic dziwnego, bo od lat 80. te wina cieszą się powodzeniem, a wiele z nich jest rzadkich i poszukiwanych na całym świecie. Sukces tych dwóch win przekształcił niegdyś bardzo biedny obszar w odnoszący sukcesy gospodarcze region. Hektar ziemi w doskonałej lokalizacji stał się na wagę złota.

Ze względu na rozległy obszar Piemontu jest on równie zróżnicowanych topograficznie, jak zachodnia część północnych Włoch. Położenie u podnóża Alp zapewnia pagórkowaty krajobraz z ciepłym okresem wegetacji i długą jesienią. Klimat ten jest szczególnie korzystny dla późno dojrzewających winogron Nebbiolo. Oprócz Toskanii większość najlepszych włoskich win pochodzi właśnie z Piemontu. 42 870 hektarów winnic jest uprawianych przez około 100 000 winnic i niektóre spółdzielnie winiarskie. Winnice Piemontu znajdują się na pagórkowatym terenie na północ i południe od górnej doliny Padu - głównie w pobliżu Monferrato, Asti, niedaleko Alby oraz na północny zachód od Novary i Vercelli. Rozróżnia się Piemonte il Monferrato, Piemonte il Nord, Piemonte l'Astigiano i Piemonte le Langhe.

Każdy obszar ma indywidualny mikroklimat i specyficzne gleby. Wina z różnych obszarów wyraźnie różnią się od siebie, chociaż często uprawy znajdują się blisko siebie.

Piemont ma najwięcej regionów DOP we Włoszech. 85% wszystkich win pochodzi z 17 obszarów DOCG i 42 DOC, co jest jednym z najwyższych wskaźników jakości na świecie. Udział Piemontu w całkowitej produkcji Włoch – podobnie jak w Toskanii – wynosi nieco ponad 5% procent. Najważniejsze obszary uprawy winorośli to Alba, Asti, Barolo, Barbaresco, Carema, Canavese, Caluso, góry Vercelli i Novara oraz wzgórza Monferrato i Langhe w pobliżu Alby, które są uważane za najlepsze pod względem jakości.

Dopuszczonych odmian winorośli jest dobrze ponad sto (w XIX wieku było ich nawet prawie 400), a wiele z nich jest autochtonicznych. Najważniejsze odmiany białego wina to Moscato, Arneis, Erbaluce, Cortese, Favorita, Timorasso oraz niektóre Chardonnay i Sauvignon Blanc. Natomiast najważniejszymi odmianami wina czerwonego są Barbera o powierzchni około 50%, Dolcetto i Nebbiolo - zwane również Chiavennasca lub Spanna.

Winogrona Nebbiolo - stara rodzima i jedyna odmiana winorośli dla Barolo - są uprawiane na kredowych, gliniastych, zwietrzałych glebach na południowy zachód od miasta Alba w górzystym regionie Langhe. Z niego tłoczone jest często mocne i taniczne Barolo oraz nieco szczuplejsze, eleganckie Barbaresco. Do dnia dzisiejszego toczona jest „bitwa” jeśli chodzi o traktowanie winogron.

Tradycjonaliści, którzy nalegają na długi kontakt ze skórą i leżakowanie w dużych drewnianych beczkach, oraz moderniści, którzy pracują z krótszą maceracją i starzeniem w baryłkach. Jednak i oni dziś żyją pokojowo. Co najwyżej bójki są nadal werbalne i żartobliwe – w knajpach czy restauracjach. Różnic z pewnością można posmakować, ale dziś pozostaje tylko pytanie, który smakuje lepiej. Wina tradycjonalistów często potrzebują kilku lat, aby pokazać swoją prawdziwą elegancję, te modernistów są często dostępne wcześniej, ale już dawno pokazały, że trwają równie długo.

Jeśli chodzi o odmianę Barbera daje one bardzo dobre wina w okolicach Alby, Asti i Nizzy. Jest uważana za znacznie bardziej produktywną odmianę niż Nebbiolo i ma nieco bardziej miękkie taniny, mocne ciało, zwykle bardzo obecne owoce i mniej więcej taką samą kwasowość.

Fakty

Stolica: Turyn

Prowincje: Turyn, Asti, Biella, Alessandria, Novara, Cuneo, Vercelli, Verbania

Powierzchnia winnic: 43 000 ha

Całkowita produkcja/rok: około 258 mln litrów (2016) w tym wino czerwone/różowe: 55%

Udział uprawy winorośli we Włoszech: 5,1%

Piemont obejmuje 17 obszarów DOCG i 42 DOC (85% powierzchni winnic):